بایگانی برچسب برای: آموزشگاه موسیقی

گردش دست در نواختن ویولنسل

انگشت‌گذاری به روش گردش دست در نواختن ویولنسل مزایایی دارد گه در زیر به برخی از آن ها اشاره میکنیم.

۱- در این روش، دست متعادل‌تر باقی می‌ماند.
۲- ساعد به انگشت‌ها در برخاستن و فرود آمدن کمک می‌کند. همیشه همیاری و تقسیمِ کار بهتر است!
۳- در این روش، هنگامِ گذر از انگشتِ موربِ دوم به انگشتِ سوم، ایجاد فاصله‌ی بیشتر، آسان‌تر است.
۴- حرکتِ بیشترِ دست، به ماهیچه‌ها کمک می‌کند تا رها باقی بمانند.
این فکر که ما به قصد بهره‌وریِ بیشتر، از حرکات اضافه پرهیز کنیم،
می‌تواند انقباض‌های نا‌مطلوبی را در پی‌داشته باشد و مانع از رسیدن به رهاییِ بسنده در دست شود.

چگونگی گردش دست در نواختن با سرعت پایین در نواختن ویولنسل به شرح زیر است:

انگشتِ یکم:
این انگشت باید تا حدِ امکان مورب، آرنج تا حد امکان بالا و شست باید روبرویِ انگشتِ یکم باشد.
هنگامِ نواختن با انگشتِ یکم در این حالت، در مقایسه با روش انگشت‌گذاری کاملاً عمود، شما قادر به ایجاد تعادل بیشتری در دست‌تان خواهید بود.

انگشت چهارم:
این انگشت در روش دوار، باید در وضعیتِ عمودی سیم را بگیرد،
در حالی که آرنج در پایین‌ترین ارتفاع و شست روبرویِ انگشت دوم قرار دارد.

آموزش ویولن

و اما چگونگیِ گذر از انگشتِ یکم به چهارم:

انگشتِ یکم:
بالاترین ارتفاعِ آرنج (نه در حد افراط!)، بیشترین گردش پنجه و ساعد به داخل، شست روبروی انگشت یکم.

انگشتِ دوم:
افتِ اندک در ارتفاعِ آرنج، انگشت‌گذاریِ کمتر مورب، شست کمی به سوی انگشتِ دوم حرکت کرده (به عبارتِ دیگر حرکتِ تدریجی به سمتِ انگشت‌گذاریِ عمود).

انگشتِ سوم:
باز هم افت اندک در ارتفاع آرنج، نزدیک‌تر شدن به وضعیت عمودیِ پنجه، شست در نزدیکیِ تقابل با انگشتِ دوم.

انگشتِ چهارم:
وضعیتِ انگشت‌گذاریِ عمود، پایین ترین ارتفاعِ آرنج، شست روبروی انگشتِ دوم، بدون حالتِ تمایلی در پنجه.

گردشِ دست در نواختن با سرعتِ بالا در نواختن ویولنسل

می‌توان از گردشِ دست در نواختن با سرعت بالا هم استفاده کرد، البته با اِعمال اندکی تغییرات به شرحِ زیر:

آموزش نوازندگی ویولن گردشِ کمتر :

– میزان گردشِ دست، تابعی‌ از میزانِ سرعتِ نواختنِ شماست.
در تمپوی پایین‌تر، گردشِ بیشتری ممکن است و در تمپوی بالاتر زمانِ کمتری برای این کار در اختیار دارید.
مزیتِ قابلِ توجه در موردِ گردشِ دست در نواختن با سرعتِ بالا این است که برخی کارها به گروه وسیع‌تری از ماهیچه‌ها محول می‌شود.
با این حال لازم است پیوسته دقتِ ویژه‌ای را صرفِ این کنید که در میزان گردشِ دست به هنگام نواختن با تمپوی بالا افراط نورزید.

– شست روبرویِ انگشتِ اول می‌ماند.
روشن است که زمانی برای حرکت دادن شست به اطراف وجود ندارد.
من شخصاً ترجیح می‌دهم که در نوازندگیِ سریع، شست را در مقابل انگشتِ یکم نگه دارم،
زیرا باور دارم که این طبیعی‌ترین وضعیت برای دست می‌باشد.
برای مثال، وقتی ما دستمان را به کلی راحت می گذاریم، شستِ ما روبروی انگشت یکم قرار می‌گیرد، نه انگشت دوم.
پس برای شست، طبیعی‌ترین و راحت‌ترین وضعیت همین است.
همچنین، تحمیل فشارِ اضافه بر شست، تاثیرِ منفی رویِ عمکردِ دست خواهد داشت.
با شستِ منقبض‌تر، دستِ منقبض‌تری خواهید داشت و هرچه شست رهاتر باشد، دست‌تان رهاتر است.
توجه داشته باشید که رهاییِ اندام‌ها برای نوازندگیِ سریع حیاتی‌ست.

حرکت ماهیچه‌ها، تا زمانی که حرکتی موثر و کمک‌رسان به سایر اندام‌ها باشد، می‌تواند در استراحت‌دادن به اندام‌های تحت فشار نقشِ بسزایی ایفا کند.

بهترین-آموزشگاه-موسیقی


ویولنسل – آموزش نوازندگی ویولن – معرفی بهترین آموزشگاه های موسیقی در شمال ، غرب ، شرق تهران با بهترین اساتید متخصص و حرفه ای

کاربرد پیانو برای نواختن موسیقی سنتی

نواختن موسیقی سنتی ایران با ساز پیانو معمولی کار دشواریست
چونکه ساخت ساز پیانو بر پایه دوازده صوت در هر هنگام (اکتاو) است
در صورتی که در موسیقی سنتی احتیاج به هفده صوت است،
یعنی اگر پیانو را از اول برای موسیقی سنتی ساخته بودند میبایستی پنچ کلید به هر هنگام اضافه میکردند
که البته طول آن پیانو یک برابر و نیم بزرگترو چندین برابرگرانترمیشد.

گام استاندارد غربی :

گام دوازده صوتی غربی که بگام کروماتیک معروف است
گامیست معتدل که درآن هر کلید ساز پیانو، معرف یک صوت (یا یک نت ) میباشد.

این گام شامل تمام ِ اصواتیست که در موسیقی غربی وجود دارد
و کلیه موسیقی کلاسیک غرب و تمام آلات موسیقی اروپایی بر مبنای همین گام طرح شده اند.
گام کروماتیک در حقیقت تلفیقی است از گام های نامعتدل ِ قبل از زمان باخ که دراروپای آنزمان معمول بوده.
بعضی براین باورند که گام معتدل گامیست غیرطبیعی
بدلیل اینکه اکثر خوانندگان سولو و یا تکنوازان ساز های بدون پرده خود بخود از اعتدال خارج میشوند.
شاید همین طبیعی بودن موسیقی ماست
که باعث ایجاد خود کاوی و یا بقول استاد مرتضی ورزی “غم” میشود.
بهر صورت اگر جنبه اعتدال را فراموش کنیم،
بجاست که گام هفده صوتی سنتی را “گام کروماتیک ایرانی” بنامیم
چونکه هریک از پرده های تار و یا سه تار نماینده یکی از هفده صوت (یا نت) این گام است.

از مطالب بالا میتوان به چند نکته مهم پی برد :

١- کوکِ اروپایی ِ پیانو ، که بر مبنای گام معتدل کروماتیک است،
جوابگوی ِ هردو گام ِ بزرگ و کوچک میباشد.
بقول شادروان عارف قزوینی اگر صد تا ساز پیانو از کشتی پیاده کنند هر صدتا کوک ِ ماهور دارند،
هرچند برداشت آن مرحوم کاملا صحیح نیست چونکه گام بزرگ قابلیت اجرای ِ همهِ گوشه های ماهور را ندارد.

٢- گام دیاتونیک اروپایی همنوازی بین چند ساز مختلف را آسان کرده است
چونکه میتوان برای هر ساز یکی از دوازده گام، کوچک یا بزرگ، را که بآن ساز بخورد انتخاب کرد.
این نوع همنوازی اجازه میدهد ساز هارا بچند گروه تقسیم کرده
و برای هریک گروه، نت های ِ جدا گانه ای نوشت
بطوریکه در جمع، چند صدایی تولید شده و عمق ِ محسوسی باجرای یک قطعه موسیقی بدهد.

٣- علاوه بر هشت نت اصلی که در بالا بآنها اشاره شد،
چهار نوت فرعی دیگر نیزممکن است گاهگاهی موردِ استفاده قرار بگیرند.

روشهای متداول کوک کردن ساز پیانو :

همانطور که در آغاز این مقاله ذکرشد پیانویی که دارای هفده صوت در اکتاو بوده
و دارای تمام صوتهای ِ لازم ِ ایرانی باشد یافت نمیشود.
خوشبختانه گام دیاتونیک ایرانی، مانند گام دیاتونیک اروپایی، بر مبنای هشت نت اصلی ساخته شده
که در آن نت اول و هشتم ١٢٠٠ سنت از یکدیگر فاصله دارند،
با این تفاوت که هشت نتِ اصلی ایرانی از هفده نتِ نا معتدل ِ “کروماتیک ایرانی” انتخاب شده
نه از دوازده صوت معتدل “کروماتیک اروپایی”.
معضل ِ جا دادن هفده صوت ایرانی در دوازده کلید ساز پیانو را
میتوان با ایجاد پنج گام دیاتونیک ِ نا معتدل، یا پنج کوک خاص حل کرد.
این پنج کوک که هریک با نام یکی از دستگاه های موسیقی ایرانی شناخته میشوند
و بیش از صد سال پیش در بین پیانو نوازان ایرانی رواج یافته است،
باین قرار است:

١- کوک شور، معرف دستگاه نوا و دستگاه شور و چهار نغمه آن- دشتی، ابوعطا، بیات زند و افشاری
٢- کوک ماهور، معرف دستگاه ماهور و دستگاه راست پنجگاه
٣- کوک همایون معرف دستگاه همایون و نغمه های آن- اصفهان و شوشتری
۴- کوک سه گاه معرف دستگاه سه گاه و بالاخره
۵- کوک چهارگاه معرف دستگاه چهار گاه.

کوک ساز پیانو به منظور اجرای موسیقی ایرانی با وجود قدمت بیش از صد سال،
هنوز به مرحله مشخصی نرسیده است
و بستگی زیادی به انتخاب سبک و حساسیت گوش ِ خودِ نوازنده دارد،
علاوه بر آن ساز های دیگر هم مجبور هستند خود را با ساز پیانو وفق دهند.
بعلاوه فواصلی که تا بحال مورد تائید نوازندگان ایرانی بوده،
شامل پرده، نیم پرده، ربع پرده، سه چهارم پرده و پنج چهارم پرده، با اذعان همه نوازندگان اعدادی تقریبی اند.

آموزش پیانو

با دردست نداشتن وسایل اندازه گیری تنش صوتی و مقایسه آن با معیار های شناخته شده،
کوک پیانو سنتی امری کاملا ً خصوصی و شخصی بجا مانده است.
باوجود چالش های فوق میتوان وجوه مشترکی در روش کوک پیانو بین نوازندگان سنتی مشاهده کرد

١ – اکثر نوازندگان کوک معتدل را ماخذ قرار داده
و فقط به تغییر معدودی از دوازده کلید ِ هنگام اکتفا میکنند.
باین ترتیب بیشتر فاصله ها بصورت معتدل ِ یکصد یا دویست سِنتی باقی میمانند.
٢ – چون وسعت تنش ِ ساز های ایرانی بیش از سه هنگام نیست،
معمولا فقط سه هنگام میانی ِ پیانو مورد استفاده قرار میگیرد.
٣ – ممکن است با دقت در کوک پیانو نوازنده بتواند مرکب نوازی کند
یا بعبارت دیگر از یک دستگاه بدستگاه دیگری برود،
هرچند اجرای مرکب نوازی مستلزم شنوایی بسیار حساس و آشنایی کامل بگوشه های دستگاه های مورد نظر است.
۴ – در بعضی کوک ها ممکن است فواصل یک گام را با فواصل گام ِ پیشین و یا بعدی تا اندازه ای تغییر داد.
این روش که در بعضی از کوک های سنتورمرسوم است،
منحصر به پیانو معمولیست و اجرای آن گرچه مهم ولی در پیانو الکرونیکی غیر ممکن است

در دو دهه اخیر آقای پروفسور هرمز فرهت
که سالها سمت استادی کرسی موزیک را در دانشگاه دوبلین داشتند
کتابی بعنوان “پندار دستگاه در موسیقی فارسی ” منتشر کردند
که در آن شرح مبسوطی راجع باندازه گیری فواصل نت ها در گام های ایرانی درج شده است.
با مطالعه برروی چند سه تار که بدقت کوک شده اند،
ایشان براین باورند که

فواصل را میتوان به پنج دسته مشخص تقسیم بندی کرد:

١- پرده ها که فاصله آن بین ٢٠٠ تا ٢٠۵ سنت است و اندکی با پرده دیاتونیک اروپایی تفاوت دارد.
٢- نیم پرده هایی که فاصله آنها ٩٠ سنت یا کمتر است و کاهش محسوسی از نیم پرده اروپایی است.
٣- پرده های میانی کوچک که فاصله آنها بین ١٢۵ و ١۴۵ سنت میباشد.
۴- پرده های میانی بزرگ که فاصله آنها بین ١۵٠ و ١٧٠ سنت است.
۵- پرده اضافی که فاصله آن در حدود ٢٧٠سنت بوده یعنی نزدیکتر به یک و نیم پرده اروپائیست و مورد استفاده زیادی نیست.

در اینجا برای روشن شدن نکات بالا بدو مثال اکتفا میکنیم
که هر دو آنها کوک هائیست که آقای رامین ذوالفنون در نواختن موسیقی ایرانی بر روی پیانو بکار میگیرد.
این قطعات به منظور اندازه گیری دقیق فواصل بر روی پیانو الکترونیکی اجرا شده است.
ایشان دارای سابقه طولانی در نواختن پیانو به سبک استادِ شادروان مرتضی محجوبی بوده
و سال هاست که با کوکِ ساز پیانو مأنوسند

روش کوک کردن پیانو الکترونیکی :

در پیانو الکترونیکی که مجهز به نرم افزار مخصوص کوک کردن باشد
میتوان تنش هر کدام از دوازده کلیدِ هنگام را تا ۶۴ سنت بالا برد ویا کاهش داد.
این کار بوسیله گذاشتن اعدادی از ۶۴- تا ۶۴+ در محل مخصوصی برای هر کلید انجام میشود.
اگر کلیدی دارای عدد صفر باشد تنش آن با تنش ِ همان کلید در گام معتدل یکی است.
بعد از تنظیم کردن یک هنگام، کلید های دیگر ساز پیانو خود بخود تنظیم میشوند.
این دوازده عددِ تنظیم که باسم آفسِت شناخته شده اند
در حقیقت معرف کوک یک دستگاه مشخص در یک کلید معین ( کلید تونیک یا نت اول گام دیاتونیک) است.

بنا بر این برای هر دستگاه میتوان دوازده گام دیاتونیک نوشت
که فواصل صوتی هر یک با فواصل صوتی ِ یازده گام دیگریکسان است.
دسترسی به این دوازده گام برای هر دستگاه، همنوازی را بآسانی ِ موسیقی اروپایی میکند،
اگر چه در گام های سنتی اثری از اعتدال نیست.
همچنین با همین نرم افزار میتوان آفست های ِ هریک از گام هارا بآسانی به بایگانی سپرد
و در صورت لزوم هریک راکه مورد نیاز باشد درظرف چند ثانیه روی ساز پیانو سوار کرد.
با توجه باینکه پیانو الکترونیکی میتواند صدای چندین صد ساز مختلف را ارائه بدهد،
این ساز میتواند وسیله ای آسان برای گشایش تنوع و ایجاد چند صدایی در موسیقی ما بشود.

آموزش ساز پیانو

نرم افزار ِ “پرده” که بوسیله آقای دکتر علی رضایی ابداع شده است
گنجینه ای وسیع و در ضمن ساده در دسترسی ما قرار داده
که با آن میتوانیم گام های ایرانی را، که قرن ها در این مرز و بوم رایج بوده و هست،
زیر ذره بین فیزیکی و علمی قرار بدهیم.

با این نرم افزار می توان کلیه دستگاه ها، نغمه ها وگوشه ها را،
که در تمام ایران و یا در بخشی از آن رایجند، تحت مطالعه دقیق و سنجش با یکدیگر قرار داد
و با انتخاب یک دستگاه و یک کلید تونیک میتوانیم هر دوازده آفسِت و هر هفت فاصله دیاتونیک را بدست آوریم.
مضافا بر اینکه میتوان هر یک از آفست ها را بمیل خود تغییر داده
و اثر آنرا در گام دیاتونیک مشاهده کرد
ویا به پیروی نوازندگان ساز پیانو معمولی از گام معتدل شروع کرده و بمیل خود گام جدیدی بسازیم.
بهر صورت اگربما عنایت کرده و از کشفیات خود در این موضوع مارا مستحضر کنید
باعث سرفرازی اینجانب و آقای دکتر رضایی خواهد بود.

مجموعه سی پنج گام ِ دیاتونیکی که بهمراهِ نرم افزار “پرده ” ارایه میشود
گام هایی هستند که با همنوازی، با ارکسترهای سنتی ِ شناخته شده ایرانی
و بعضی از خوانندگانی که سابقه درازی دراجرای آواز دارند بدست آمده است.
منشأ این موزیک دیسکت هایی هستند که در دو دهه اخیر ببازار عرضه شده اند،
ازجمله چندین دیسکت از گلهای رنگارنگ،
ارکستر های استاد فرامرز پایور و استاد روح الله خالقی و کنسرت های خانم پریسا و آقای محمد رضا شجریان که در سالهای اخیر در اروپا یا در امریکا اجرا شده اند.

آموزشگاه موسیقی

با وجود تفاوت محسوسی که در بعضی از موزیک های محلی وجود دارد،
بواسطه نداشتن آشنایی با آنها، سعی در جدا کردن آنها از بقیه نشده است
با اذعان بر اینکه ریشه و منشأ اکثر گوشه های سنتی بظن قوی همین آواز های محلی هستند.

چنانکه در بالا اشاره شدهمنوازی با ساخته های استادان موسیقی،
ویا بزعمی دیگرفراگرفتن سینه به سینه،
کلید راهبردیست برای آشنا شدن بدستگاه ها و نغماتی که پایه و اساس موسیقی مارا تشکیل میدهند
ولی همصدا کردن ساز پیانو الکترونیکی با سازهای سنتی ایران کار دشواریست
چونکه ساز های ما بر مبنای استاندارد های معمول ( لا مساوی ۴۴٠ هرتز ) کوک نمیشوند.
اگرچه در پیانو الکترو نیکی نرم افزاری وجود دارد بنام “میکرو تونینگ ”
که تنش همه کلید های پیانو را باندازه مشخص بالا برده و یا کاهش میدهد
ولی متاسفانه این نرم افزار فقط در گام معتدل کاربرد دارد.
تنها راه گذشت از این معضل استفاده کردن از اهرم “تغییر صوت” است
که وسیله ایست برای بالا بردن و یا کاهش تنش صوتی
و معمولا ً فقط در حین نواختن پیانو از آن استفاده میشود.
با برداشتن فنری که خود بخود آنرا در وسط نگاه میدارد
میتوان اهرم را برای اضافه یا کاهش کردن تنش تا ١٢٠٠ سنت بکار برد
و از آن برای هم کوک کردن ساز پیانو جهت همنوازی استفاده کرد.

کاربرد پیانو برای نواختن موسیقی سنتی

آموزشگاه موسیقی – کلاس موسیقی – کاربرد پیانو برای نواختن موسیقی سنتی  – آموزش موسیقی – آموزش گیتار – آموزش پیانو – آموزش آواز – آموزش خوانندگی – آموزش سلفژ – آموزش صدا سازی – بهترین آموزشگاه موسیقی – آموزش سنتور آموزش تار – آموزش ویولن – استاد خوب – 

اولین چیزی که در مورد راهنمای خرید ویولن جلب توجه میکند جنس چوب ساز باید باشند
در پشت ساز باید رگه های پلنگی به صورت کاملا واضح و قابل مشاهده و تا حد ممکن یک نواخت و متقارن وجود داشته باشد ،
نکته ای که خیلی باید به آن دقت کنید این است که ساز دارای رگه تقلبی نباشد
مثلا رگه ها را به وسیله رنگ و یا تراش درست نکرده باشند و از خود چوب باشد
پشت ساز با نوک انگشتان لمس کرده و حرکتی عمودی انجام دهید
در صورت زیر دست خود احساس برا آمدگی و فرو رفتگی کردید ۹۰% رگه اصلی است.
و مورد بعد جنس صفحه رو ( که هیچی) ولی کیفیتش باید رگه ها ریز ، متراکم ، یکنواخت و تا می شود به هم نزدیک باشند.

آموزشگاه موسیقیآموزش ویولن

دومین مورد لوازم ساز است که حداقل احتیاجات یک ساز خوب :
آرشه حداقل ۸ پر (سالم) ، چعبه چهار گوش و مرغوب،
زیر چونه باید یکی از این موارد باشد (۱- ضد حساسیت ، ۲-آلمانی مارک وسترن و۳- یا از جنس آبنوس یا روز بوت )
و همچنین گوشی های ساز البته در مورد گوشی تا حد امکان آبنوس چون در صدا تاثیر گذار است.
خرک هم بسیار در صدای ساز تاثیرمی گذارد
در مورد سیم تقریبا روی تمام ویولن ها سیم اولیه تست می باشد مگر آنکه خود فروشنده روی آن قرار دهد.

سعی کنید ساز را تنظیم شده بخرید
هزینه تظیم ساز های بین ۵۰ الا ۱۰۰ هزار تومان می باشد ولی بسیار در صدای ساز تاثیر گذار است
توجه داشته باشید که تنظیم کردن ساز بسیار مهم است
و کسی که اینکه را انجام می دهد باید مهارت لازم را داشته باشدو ساز باید با توجه با سبک تنظیم شود

البته بهترین راهنمای خرید ویولن این است که برای شروع فراگیری موسیقی همیشه لازم نیست هزینه‌ی زیادی پرداخت کنید.
اگر به دنبال یک ویولن مناسب برای شروع یادگیری هستید، می‌توانید با هزینه‌ای ناچیز، به مقصودتان برسید.

ویژگی های ویولن خوب :

۱-شفافیت صدای ساز ( عدم تداخل صدای نت و اینکه شما بتوانید به راحتی تک تک نت ها زده شده را تشخیص دهید)
۲- حجم صدای ساز ( بلندی صدا)
۳-پاسخ گو بودن در پوزیسون ها ی بالا ( پایین دسته)
۴- خوش دست بودن گریف ( نه زیاد باریک و نه زیاد پهن)
۵-نداشتن ایراداتی مثل باز شدن کلاف ، ترک بیخ دسته ، تاب داشتن گریف ، عدم تطابق کلاف ها ، و الگو سالم ساز
۶- وزن ساز که ساز نباید نه زیاد سبک باشد و نه زیاد سنگین ،
ولی در صورت شما به آن سطح آگاهی رسیده بودید که بتوانید وزنی که شما با آن راحت هستید را انتخاب کنید
موردی ندارد اگر از استاندارد خارج شوید.

آموزشگاه موسیقی – کلاس موسیقی – آموزش موسیقی – آموزش گیتار – آموزش پیانو – آموزش آواز – آموزش خوانندگی – آموزش سلفژ – آموزش صدا سازی – بهترین آموزشگاه موسیقی – آموزش سنتور آموزش تار – آموزش ویولن – استاد خوب – ویژگی های ویولن خوب

5 نمونه از بهترین مارک پیانو در جهان

چه کسی سازنده بهترین مارک پیانو در دنیاست؟

ما هر سال هزاران پیانو را انتقال می دهیم و اغلب از ما پرسیده می شود که “ بهترین مارک پیانو چیست؟ ” صدها سازنده پیانو در دنیا وجود دارند اما تنها تعداد کمی از آنها کیفیت و تاریخچه ای برجسته برای انتخاب شدن به عنوان سازنده بهترین مارک پیانو دنیا را دارند.

مقیاسی عملی وجود ندارد که بتوان از آن برای اندازه گیری کیفیت و ارزش این ساز زیبا استفاده کرد. ترکیبی از تن، صدا، اکشن، تاریخچه و شور است که هر ساز را اشباع می کند. بهترین سازندگان پیانو، سازهایی بدون تاریخ مصرف می سازند، که صدایی بی رقیب، تن (لحن) و یا محدوده ای پر قدرت تولید می کند. به این ترتیب انتخاب بهترین سازندگان پیانو، یک ارزیابی ذهنی است، اما در طول سالیان ما به نظرات پیانیست ها، کوک کنندگان، نوازندگان و فروشندگان پیانو گوش دادیم، و با ترکیب این دانش (داده ها) لیست بهترین سازندگان پیانوی دنیا را گردآوری کردیم.

بدون هیچ ترتیب مشخصی، این لیست 5 سازنده بهترین مارک پیانو است:

بوزندورفر – Bösendorfer

بوزندورفر (Bösendorfer) یکی از قدیمی ترین سازندگان پیانوی لوکس در دنیا است، که در وین اتریش در سال ۱۸۲۸ شروع به کار کرد. ایگناز بوزندورفر (Ignaz Bösendorfer) شرکت را تاسیس کرد و از افتخار لقب “پیانو‌ساز رسمی” امپراطور اتریش در ۱۸۳۰ برخوردار بود. بوزندورفر به دلیل ابداع در توسعه دادن صفحه کلید ۸۸ کلیدی به صفحه کلید Imperial Grand (مجلل بزرگ) که دارای ۹۷ کلید است، (۸ اکتاو )، معروف است. این محدوده اضافه، Imperial Grand را به یکی از دوست داشتنی ترین پیانوهای رویال (گرند)(Grand) کنسرت در جهان تبدیل کرده است، که تا به امروز نیز این محبوبیت ادامه دارد. کلید‌‌های اضافه به قدری محبوب بود که بوزندورفر صفحه کلیدش را بر روی دامنه بسیاری از تولیداتش گسترش داده است.

ما در جهان به خاطر کیفیت، غنای برجسته رنگ تن، و صدای خالص و الهام بخشمان معروف هستیم. دستیابی به یک بوزندورفر در طول عمر بسیاری از افراد، یک رویا است. ما برای آنها، چیزی بسیار ویژه، با از خودگذشتگی و حرفه ای بودن می سازیم: Bösendorfer در میان بزرگان (Grands)

بوزندورفر پیانو‌های لوکس و منحصر به فردی را پیشنهاد می دهد، آنها در سال، تنها چند‌صد پیانو می سازند و هر پیانو دست ساز می باشد. پیانو های آنها با صدایی تیره تر و یا صدایی غنی‌تر از پیانوهایی با صدایی خالص اما کمتر قوی، شناخته می شوند.

بلوتنر – Blüthner

یکی دیگر از تولید کنندگان بزرگ پیانو، این بار از لایپزیش (Leipzig) آلمان است. در سال ۱۸۵۳ Julius Blüthner شرکت را پایه گذاری کرد و تا امروز فعالیتش (کمپانی) ادامه دارد و توسط خانواده بلوتنر اداره می شود. ۴۷ سال بعد بلوتنر با ساخت بیش از ۵,۰۰۰ ساز در سال، به بزرگترین سازنده پیانو در آلمان تبدیل شد. پیانو‌های بلوتنر هنوز به خاطر کیفیت و تن صدای روشن معروف هستند. ویلهلم کمپف (Wilhem Kempff)، پیانیست تحسین شده، از پیانو‌‌های بلوتنر (Blüthner Pianos) به عنوان «دقیق» یاد می کند و از آنها به خاطر داشتن زیبایی بی نظیر تجلیل می کند.

برای اولین بار یک گرند پیانوی (Grand Piano) مارک بلوتنر در یک رسیتال هوایی استفاده شد، کمپانی یک پیانو برای بالون مشهور هیندنبورگ (Hindenburg)، ساخته بود که با آن از اقیانوس آنلانتیک عبور کرد. جنگ جهانی دوم این سازنده پیانو را تحت فشار قرار داد و کارخانه آنها توسط یک حمله هوایی در سال ۱۹۴۳ تخریب شد، خوشبختانه این کارخانه در سال ۱۹۴۵ بازسازی شد.

در طول سال‌ها و تا به امروز، بلوتنر ساز های زیادی ساخته و اعتبار و شهرتش در کیفیت فوق العاده را حفظ کرده است. پیانو‌های بلوتنر توسط ملکه ویکتوریا (Queen Victoria)، لیست (Listz)، برامز (Brahms)، تزار نیکولای دوم (Tsar Nicholas II)، راخمانینف (Rachmaninov) و چایکوفسکی (Tschaikovsky) خریداری و نواخته شده است.

۵ مدال طلا توسط نمایشگاه لایپزیش (Leipzig)، به خاطر پیانوهای دست ساز و خیره کننده به بلوتنر اعطا شده است. اگر شما نمی توانید یکی از سازهای اعلای بلوتنر را تهیه کنید، این شرکت دو رنج دیگر از پیانو را به شما پیشنهاد می دهد، دسته Heassler و دسته Irmler.

اشتاین وی اند سانز – Steinway & Sons

اشتاین وی اند سانز (Steinway & Sons) احتمالا شناخته شده‌ترین و مورد احترام‌ترین سازنده پیانو در دنیاست. هر پیانو Steinway & Sons بیش از یک سال زمان می برد تا توسط صنعت گران با مهارت ساخته شود و هر پیانو از بیش از ۱۲,۰۰۰ قسمت ساخته می شود. هیانریش انگلهارد اشتاینوگ (Heinrich Engelhard Steinweg) وقتی که به ۲۰ سالگی رسید، در آشپزخانه اش در Sessen آلمان شروع به ساختن پیانو کرد. ۲۵ سال بعد از ساختن پیانو “آشپزخانه‌ای” اش و ۴۸۲ ساز دیگر، هاینریش تصمیم گرفت به آمریکا برود. در سال ۱۸۵۳، Steinway & Sons امروزی، که احتمالا معروفترین سازنده پیانو برای ما محسوب می شود، توسط Henry E Steinway و خانواده‌اش در نیویورک، تاسیس شد.

Steinway & Sons به عنوان بنیان‌گذار پیانو مدرن در نظر گرفته می شود و تا امروز ۱۲۷ پتنت را به نام خود ثبت کرده است. ۱۷۰۰ پیانیست حرفه ای و بسیاری دیگر از موسسات موسیقی از پیانو‌های Steinway & Sons استفاده می کنند. Steinway & Sons هنوز در نیویورک پیانو‌هایش را می سازد و البته یک کارخانه در هامبورگ نیز دارد.

آموزشگاه موسیقی در تهران

این شرکت پیانو‌های رویال (Grand) و دیواری (Upright) تولید می کند و همچنین دو خط تولید سفارشی به نام جواهرات تاج (Crown jewels) و سفارشی (Costum) برای مشتریانی که قطعه خاصی می خواهند، دارد.

هر پیانوی رویالِ (گرند) (Grand) اشتاین وی (Steinway) یک شاهکار منحصر به فرد است که توسط دست صنعتگران تولید شده است. ما زمانمان را در تولید صرف می کنیم – همه چیز بی سر و صدا و با مراقبت انجام می شود.

Steinways & Sons جایزه های بسیاری از نیویورک، پاریس و بسیاری از سازمان‌ها برای کیفیت پیانو‌هایش دریافت کرده است. این به این معناست که پیانو‌هایشان ارزان نیست اما خبر خوب این است که اگر شما نمی توانید یک Steinways & Sons تهیه کنید، شرکت دو برند قابل تهیه دیگر به نام‌های Esse- و Boston را نیز تولید می کند. Esse- برند سطح ورودی (entry-level) از Steinway است و Boston بازار سط میانی را هدف گرفته است.

بکشتاین – Bechstein

بِکشتاین (Bechstein) به تولید پیانوهایی با تن صدای عالی و زیبایی مشهور است. همانطور که همراه با تمام سازندگان بهترین مارک پیانو در اینجا لیست کردیم، بِکشتاین هم هر یک از سازهایش را به وسیله دست می سازد. شایان ذکر است که Bechstein یکی دیگر از تولید کننده‌های پیانو است که در سال ۱۹۵۳ در آلمان و این بار در برلین شکل گرفته است. کارل بکشتاین (Carl Bechstein) نخستین پیانوی خود را برای نوازنده قوی و پر انرژی و همچنین شناخته شده به عنوان یک پیانیست دقیق و ظریف ساخت.

در سال ۱۸۸۵ بِکشتاین رشد کرده بود و یک فروشگاه در لندن افتتاح کرد و اوج موفقیتش زمانی بود که ملکه ویکتوریا یک پیانوی رویال (Grand) (گرند) Beckstein طلاکاری شده از این شرکت خریداری کرد. فروشگاه لندن به عنوان بزرگترین نمایشگاه در اروپا بزرگ شد و شرکت در ادامه این روند Bechstein Hall را ساخت که امروزه آن را با نام ویگمور هال (Wigmore Hall ) می شناسیم. بسیاری از ستارگان و هنرمندان دیگر نیز از حامیان این برند بوده اند، ازجمله بیتلز (the Beatles)، التون جان (Elton John) و فردی مرکوری (Freddy Mercury).

کلاس آموزش پیانو

کلود دبوسی (Claude Debussy): “یک نفر باید، فقط آهنگ پیانو برای بِکشتاین (Bechstein) بنویسد.”

در سال ۱۹۹۲ بِکشتاین از برلین به محل فعلیش در زایفِنِنرزدُرف (Seifhennersdorf ) نقل مکان کرد. از آن زمان بِکشتاین بیش از ۱۸ میلیون پوند بر روی تکنولوژی و طراحی، برای حفظ خط مقدم طراحی پیانو سرمایه گذاری کرده است. شور و شوق و تعهد به کمال دومین ها در خانواده بِکشتاین هستند. مدیر فنی کارکنان خود را دارد که به صورت جداگانه میله چکش را برای قسمت‌های زیر (تریبل)، وسط و یا بم (باس) با توجه به زیر و بمی صدای طبیعی میله، انتخاب می کند.

فراتر از کیفیتِ صدای آهنگ پیانو، بِکشتاین به عنوان خالق قاب‌های (چهارچوب) هنری پیانو منحصر به فرد، شناخته شده است. اینجا، مکانیست که هنرمندان به صورت جداگانه قاب‌های (Cases) پیانو را آرایش و تزئین می کنند تا قاب پیانویی منحصر به فرد و بی نظیر بسازند. پس شما تنها یک ساز با صدای عالی دریافت نمی کنید، بلکه این ساز یک تکه از هنر را نیز، درست در داخل خودش دارد. در حقیقت بعضی از قاب‌های هنری پیانو‌های بِکشتاین، قطعاتی در حد و اندازه موزه هستند.

فاتسیولی – Fazioli

هر چند که این شرکت در سال ۱۹۸۱ شروع به کار کرد، اما پائولو فاتسیولی (Paulo Fazioli) را یکی از برترین سازندگان پیانو در جهان ساخته است. به عنوان یک پیانیست کسنرت و فرزند کابینت ساز مشهور پائولو فاتسیولی پیشینه ای عالی، برای ساخت یک پیانوی بی نظیر داشت. او با اشتیاق یک ساز با لمس (تاچ) و تن (لحن) بی همتا و غیر قابل رقابت، ساخت. به عبارت ساده تر پائولو فاتسیولی می خواست بهترین پیانویی که می توان با پول خرید، را بسازد.

برای تولید پیانو‌های رویال (Grand) و پیانو‌های رویال کنسرت (Grand Piano Concert)، به صورت انحصاری، هدف بالاترین کیفیت بدون نگرانی برای تولید بزرگ است.

ساخته شدن در ایتالیا این پیانو را ارزان نمی کند، برچسب قیمت‌های آن، از حدود ۱۰۰,۰۰۰ دلار تا ۳۰۰,۰۰۰ دلار است. این پول بسیار زیادی است، اما شرکت تنها بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ پیانو در سال تولید می کند، آنها حتی یک پیانو با ورق طلای ۲۴ عیار هم می سازند. با این حال فاتسیولی فقط پیانو های رویال و یا پیانوهای رویال کنسرتی می سازد، و این شرکت پیانوی دیواری (Upright) تولید نمی کند. همچنین هیچ وقت سعی نکنید که بزرگترین پیانوی رویال کنسرتی ساخته این شرکت را خودتان تکان دهید، پیانوی زیبای مدل F308 نزدیک به ۵۷۰ کیلوگرم وزن دارد و اندازه آن بیشتر از ۳ متر است. این سازنده پیانو جوان، یک علامتِ تولیدِ ساز، ساخته است که با شهرتی دست نیافتنی و احترام همراه است. اگر شما از لحاظ مالی توانی تهیه یک پیانوی این شرکت را دارید، فاتسیولی (Fazioli) یک ساز واقعا زیباست، و با توجه به تولید کم، پتانسیل واقعی برای یک سرمایه گذاری بزرگ را دارد.


آگهی و تبلیغکولر گازی – آموزش پیانو – آموزشگاه موسیقی – کلاس موسیقی – آموزشگاه موسیقی شرق تهران – بهترین آموزشگاه موسیقی – استاد پیانو

نکاتی در تدریس و نوازندگی پیانو

بر کسی پوشیده نیست که نوازندگی پیانو نیز مانند تمامی مهارتهای فیزیکی هنری و حتی غیر هنری چنانچه علاوه بر تمرین و ممارست با مطالعه تجارب دیگران، روشها و مفاهیم بنیادی توام باشد،
در نهایت نتیجه بهتری را عاید هنرجو خواهد کرد.
به همین علت نوازندگان باید ایده های کهنه ای مانند تمرین های مدام و مکانیکی صرف را کنار گذاشته و به نوازندگی بصورت علمی تر و هنری تر نگاه کنند و آنرا صرفا یک مهارت فیزیکی نپندارند.

مجموعه راهنمایی های زیر از جمله مواردی است که رعایت و مد نظر قرار دادن آنها می تواند شما را در گرفتن نتیجه بهتر از زمانی که صرف تمرین می کنید، یاری دهد.
توجه داشته باشید که بسیاری از موارد مطرح شده می تواند برای نوازندگان سایر سازها نیز مفید باشد.

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو

۱ – زمانی که پس از یک وقفه طولانی مجدداً تصمیم دارید به دنیای نوازندگی پیانو بازگردید،
اجرای آهسته قطعات واقعی موسیقی برای شروع، بهتر از تمرین کردن و اجرای اتودهای تکنیکی است.
زیرا نواختن یک قطعه موسیقی به سبب فرازو نشیب های طبیعی که دارد
ماهیچه ها را وادار می کند تا بصورت روان و طبیعی در طول اجرای قطعه فعال شوند
برخلاف اجرای تمرین های تکنیکی که بصورت موضعی روی قسمتهای خاصی از بازو، مچ دست یا انگشتان کار می کنند.

۲ – عدم تمرکز و نداشتن اطمینان از اجرای قطعات را جدی بگیرید.
تنها با برطرف کردن آنهاست که قادرید خلاقیت و ابتکار خود در نوازندگی را پرورش داده آنرا به نمایش در آورید.
یک نوازنده تا زمانی که به توانایی اش اطمینان کامل نداشته باشد، انعطاف پذیری لازم را هنگام اجرا ندارد
و علاوه بر استرس هنگام اجرا به مرور زمان دچار ملال زدگی می گردد.

۳ – مانند یک خواننده که روزانه طنین صدا و قدرت ماهیچه هایش را تمرین داده و آزمایش می کند،
هر روز صدای متمایز و مختص همان روز را در ساز خود خلق و احساس کنید،
بدین ترتیب هماهنگی لازم بین اندیشه و احساس در اجرای یک آهنگ میسر می شود.

۴ – به خاطر داشته باشید که دستیابی به یک تکنیک قابل اطمینان در پاسخ “نیاز به شنیدن صدایی بی عیب و نقص” امکان می یابد،
درست مانند اینکه برای راه رفتن درست مجبورید از نقطه A به نقطه B قدم بردارید.

به عنوان یک مثال مشخص زمانی که سعی در تمرین استفاده مجدد از پدال به هنگام تغییر هارمونی را می کنید،
لازم است ابتدا نت ها، سپس هارمونی را تجربه کنید.
در مرحله بعد نیاز به غنی تر کردن صدا و بالا بردن damper ها و در نتیجه افزودن طنین و غنی کردن هارمونی را دارید.
پس از آن لازم است هر دو نت را با هم در یک پدال گوش دهید،
نهایتا مایل به شنیدن نت اول، توقف آن و نت دوم در ادامه هستید.
این کار و تولید چنین صدایی مطلقاً با شمارش و بالا پایین کردن پدال میسر نیست،
زیرا بر طبق یک نیاز و برای رسیدن به یک هدف خاص برنامه ریزی نشده است.

آموزش پیانو

۵ – سعی کنید در ابتدا قدرت تخیل، اندیشه و تصور خود را تقویت کنید،
پس از آن به توانایی فیزیکی ماهیچه ها و انگشتان خود توجه کنید.
با این روش قادر خواهید بود ایده و اندیشه را با مهارت فیزیکی همراه کنید و آوای مورد نظر را خلق نمائید.
این همراهی تنها با تلاش مستمر و تخیل مداوم آهنگ مورد نظر، سعی در خلق و پیاده سازی آن چه در ذهنتان است
و همچنین در نظر گرفتن احساس مربوطه، امکان پذیر است.

همانطور که بسیاری از بزرگان و نوابغ موسیقی “احساس کردن موسیقی”
و “گوش دادن با تک تک عضلات بدن” را به عنوان یک اصل مهم در نظر دارند.

معمولا هنرآموزان این موضوع را درک نمی کنند که طی کردن این مراحل، روش دستیابی به یک تکنیک فوق العاده است
و به اشتباه این تصور را دنبال می کنند که تمرینهای سریع بدون وقفه و فکر به حرکات سریع و نمایشی انگشتان نتیجه بهتری دارد
تا تمرینهای آرام و پیوسته همراه با تفکر و تعمق.

در حقیقت باید سعی کنید تا یک بار در مقام نوازنده موفق به برقراری ارتباط لازم بین تفکر و انگشتانتان شوید
و از آن پس تنها به موسیقی فکر کنید.
در آنصورت خواهید دید که به چه سادگی در موقع لزوم از پس هر سرعت اجرایی که لازم باشد بر خواهید آمد.

۶ – رسیدن به نقطه کمال در نوازندگی یا موسیقی، یک هدف واحد است که کلیه نوازندگان از ابتدا باید به آن توجه کنند.
هنرآموز باید به طور مداوم در شرایطی قرار گیرد که مجبور به تصمیم گیری باشد
و از این طریق اعتماد به نفس لازم را در خود پرورش داده به توانایی خود در حل مشکلات ایمان پیدا کند.

به طور کلی بهتر است اساتید تا حد ممکن دست شاگردان را در انتخاب باز بگذارند
و آنها را به تعمق هر چه بیشتر و مسئولیت پذیری در مقابل غایت مطلوب آهنگساز تشویق نمایند.

این طرز تفکر که “من به عنوان نوازنده مهم هستم و افکار آهنگساز برایم چندان اهمیتی ندارد”
از خطرناک ترین خصیصه های یک نوازنده است.
در عین حال نکته مهمی که لازم است اساتید در کنار موارد فوق مد نظر داشته باشند این است که همواره برای تصمیم گیری شخصی هنرآموزان نیز ارزش قائل شوند.

۷ – موسیقی مفهومی فراتر از نت های ساده و خالص دارد.
نوازندگان باید این غنا را در نگرش موسیقیایی خود بپذیرد.
این کار با مطالعه دانش موسیقی، تاریخ و گوش دادن به قطعات موسیقی امکان پذیر است.

۸ – با چهار انگشت تمرین کنید و ببینید آیا انگشت آزاد شما در هنگام نواختن آرام و راحت باقی می ماند یا خیر ؟

۹ – به عضلات دست امکان نفس کشیدن بدهید،
برای سالم ماندن ماهیچه ها و عضلات در هنگام نواختن، سیکل های فشار و استراحت برای انگشتان در نظر بگیرید.

۱۰ – رابطه بین صدا و حرکت انگشتان را مد نظر داشته باشید.
این کار یک مسیر ارتباطی بین نگرش ذهنی و حرکت فیزیکی خلق می کند.

۱۱ – منحنی های موزون را در ساخت یک قطعه پیدا کرده و مورد استفاده قرار دهید،
درست مانند ساختن پلی که هر جزء آن شکل متفاوتی دارد.
بنابراین تمام اجزاء به یکدیگر وابسته می شوند و هر یک نقشی حیاتی در نگهداری پل برعهده دارند.
برخلاف دیواری که کلیه آجرهای آن یک اندازه و یک شکل هستند!

۱۲ – نوازندگی آرام را تمرین کنید و به حالت شناور انگشتان خود را بر روی کلیدها حرکت دهید.

۱۳ – بهره گیری از پدال را با تمرین های زیاد فرا بگیرید از قطع کردن ناگهانی یک آکورد گرفته تا از بین بردن شدت صوت بصورت تدریجی.

۱۴ – توانایی دست چپ خود را تقویت نمایید و به همراهی آن معنا بخشید،
در عین حال توجه داشته باشید که هر کدام از دستهای شما مسئولیت خاصی در اجرا دارند
در اغلب موارد نباید سعی کنید مهارت هر دو را به یک اندازه برسانید.

۱۵ – مهارت دست چپ خود را بیشتر به سمت همراهی ببرید تا اجرای ملودی.

۱۶ – به حرکات موزون – رقص – انگشتان خود دقت کنید.
زمانی این حرکات درست هستند که نوانس ها، جمله بندی و آرتیکولیشن (articulation) درست اجرا شود.

۱۷ – نوازندگی را با هدف اجرای زیبای جملات و قطعات تمرین کنید نه سرعت و تکنیک.
این روش خودبخود مشکلات تکنیکی را برطرف کرده و احتمال آسیب دیدگی ماهیچه های شما را کاهش می دهد.

۱۸ – آموزش و تمرین شنیداری باید جزء اصلی هر جلسه تدریس یا تمرین باشد.

۱۹ – هنگام اجرای قطعه بدون در نظر گرفتن وجود ساز، قطعه موسیقی راهدایت کنید به آن فکر کنید و هرگز خواندن با آنرا فراموش نکنید.

۲۰ – حتی هنگامی که یک قطعه کلاسیک را اجرا می کنید به هارمونی آن توجه کنید
و آنرا بدون توجه به قطعه با رنگهایی که خودتان به آن اضافه می کنید تمرین کنید.
به این ترتیب با فضای قطعه بدون درگیری با ملودی های – احیاناً پیچیده آن – آشنا می شوید.

۲۱ – مانند عملکرد ریشه گیاهان که راه خود را برای رسیدن به آب می یابند،
انگشتان دست نوازنده نیز باید به دنبال نت ها حرکت نمایند.
باید از نحوه دنبال کردن نتهای موسیقی توسط انگشتان لذت ببرید.

۲۲ – سعی کنید ملودیها و قطعات را در ذهن خود در کلید های دیگر انتقال داده و به لحظه اجرا کنید.
اینکار مهارت دشیفر شما را افزایش می دهد.

۲۳ – تحلیل های Schenker-style را به منظور قدردانی از استعداد خارق العاده و خلاقیت های آهنگساز به کار گیرید.

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو

چرا تعداد خرک های سنتور از 12 به 9 تغییر کرد ؟

علت تغییر خرک های سنتور از 12 به 9

اکثر ساز هایی که به ایران آورده می شد 12 خرک بود و پس از گذشت زمان نیاز به تعمیر داشت و کم کم کوچکتر می شود و مجبور بودند 11 خرک بر روی صفحه قرار دهند و گاه به 10 یا 9 خرک هم می رسید.

اما اصولا ابعاد و تعداد خرک ها در سنتور علمی نبود و با مقدار تحمل کششی سیم های فلزی مطابقت نداشت.

امروزه هم هنوز قادر به استفاده از سیم فلزی داخلی برای سنتور نیستیم و سیم ساز، در ایران تولید نمی شود و از سیم های وارداتی استفاده می کنیم. سیم هایی که عمدتا ضخامت 0.40 میلیمتر دارند یا سنتورهایی به سبک ورزنده یا قدیمی تر که ضخامت 0.45 داشته اند.

ایجاد صدای خوب و مطلوب شرقی، در سنتور های 12 خرک هم کار مشکلی بود؛ تا جایی که کم کم 10 و 9 خرک عمومیت پیدا کرد. البته اساتیدی چون استاد شجریان بر روی 10 خرک تاکید دارند.

از ابتکاراتی که انجام دادید ، بگویید.

یکی از مشکلاتی که همیشه با آن روبرو بودیم باز شدن چسب سنتور در مناطق مرطوب و اقلیم های مختلف بود.

قبلا برای ساختن سنتور از سریشوم های حیوانی استفاده می شد که البته بدترین چسب دنیا محسوب می شود.

مشکلات سریشوم حیوانی این است که موریانه آن را می خورد و رطوبت بر آن تاثیر می گذارد و حرارت بیش از حد موجب باز شدن آن می شود.

من از چسب های رزین دار مثل رزین فرمالدئید استفاده می کنم و آن را در دمای 180 درجه سانتیگراد و فشار 5 الی 15 تن می چسبانم.

از دیگر مشکلات ساز های قدیمی سیستم پل گذاری آن بوده است و دیگری اندازه غیر علمی آن است.

از آن جا که سیم استاندارد سازهای ایرانی نداریم و از سیم های وارداتی استفاده می کنیم اساسا این سیم ها تا حد 10 سانتی متر کوچکتر از اندازه علمی روی ساز قرار می گیرند و مرتبا کوک خالی می کنند.

سیم 0.40 بسیار حساس است و در سازهای بزرگ مقاومت کششی لازم را ندارد.

کوچک کردن ساز تا حد ممکن باعث می شود تا کوک ساز بهتر بماند و دوام سنتور بیشتر شود.

چرا خرک های سنتور از 12 به 9 رسید

من ابعاد سنتورهای ناظمی را که 36×27×90 بوده است به 35×28×92 تغییر داده ام و دوام و صدای بهتری را از ساز گرفته ام.

تا جایی که ساز های من در طول سال، بیش از 3 الی 4 بار نیاز به کوک کردن ندارند.

اخیرا هم تلاشم بر این بوده تا به جای سیم های قرمز از سیم های فولادی سفید استفاده کنم.

از دیگر ابداعاتم سنتورهای دو طرفه است که در دو طرف ساز سیم و خرک وجود دارد و یک سمت را می توان یک کوک کرد و سمت دیگر را کوک دیگر.و کل ساز بر روی پایه ای چوبی قرار می گیرد و میله ای که در عرض ساز قرار دارد آن را به پایه متصل می کند. با باز کردن پیچ میله می توان سوی ساز را برگرداند و از طرف دیگر آن استفاده کرد.

سنتور های بیسکویتی هم از دیگر ساخته های من است که در آن ضخامت ساز کاهش می یابد و با تغییراتی که داده ام طنین صدا زیبا تر و ساز سبک تر شده است.سنتور های کروماتیک هم از دیگر ابتکاراتم است که در آن علاوه بر خرک های موجود 9 خرک اضافه می شود و تا 15 خرک هم می توان آن را ارتقا داد.

بر روی سنتور کروماتیک نت هایی را داریم که بر روی سنتور معمولی نیست و می توان بر روی ساز بدون تغییر دادن کوک دستگاه های مختلف را نواخت.سنتور های فا کوک ، می کوک ، سنتور باس و تغییر در ابعاد آن ها از دیگر ابتکاراتم است.

سنتور باس سنتوری است که یک اکتاو از سنتور سل کوک بم تر است و می تواند 9 خرک داشته باشد و تقریبا ابعادی دو برابر سنتور سل کوک دارد و اخیرا با تغییر ضخامت ، آن را کوچک تر ساخته ام.سنتور های سبک ورزنده را احیا کرده ام و سنتور های 12 ، 11 ،10 و 9 خرک می سازم. لطفا در مورد شکل مضراب و تکامل فرم آن توضییح دهید.

مضراب در قدیم به شکل دو خنجر فلزی بوده است و رفته رفته بصورت دو چوب که شبیه خنجر است تبدیل شد. مضراب در قرن اخیر با ابتکار ارامنه به شکل کلید سل شکسته در آمده است.

شکل و وزن مضراب به فیزیک دست نوازنده ها وابسته است.

اما اغلب مضراب ها از چوب گردو، ششماد، گلابی درست می شود و بهترین همان چوب گردو است. وزن آن معمولا در حدود 3 تا 3.5 گرم است و اگر وزن مضراب از 3.5 گرم بیشتر باشد امکان تقه کردن وجود دارد و اگر هم وزنش از 3 گرم کمتر باشد از حجم صدا کاسته می شود.

البته اخیرا تلاش کرده ام تا به جای چوب از مواد کربن دار جدید برای ساخت مضراب استفاده کنم، چرا که هم ارزان تر خواهد شد و استحکام بیشتری خواهد داشت و نمی شکند و خاصیتش شبیه به چوب است.

نوع چوب در ماهیت صدای ساز چه تاثیری دارد و ماهیت صدا در سنتور سازی چه جایگاهی دارد؟

از آن جا که ساز سازی در ایران آکادمیک نبوده است کمتر کسی پیدا می شود که ساز بسازد و با ماهیت صدا در آن هم آشنا باشد.

سازنده موفق کسی است که اهمیت صدای ساز را تشخیص بدهد و از تکنیک های خاصی بهره بگیرد.

اکثر سازنده ها درودگر بودند و البته نوازنده هایی هم پیدا می شدند که ساز هم بسازند.

من در حرفه ای که با آن سر وکار دارم تا به حال با در حدود 200 نوع ساز سر و کار داشته ام و به موضوع شناخت صدا در آن ها بسیار اهمیت داده ام.

شناخت ماهیت صدا از شناخت چوب جدا نیست.

شاید در درجه اول چوب مناسب، تاثیر به سزایی بر صدای ساز می گذارد و شناخت آن اهمیت زیادی دارد.

چوبی که در قدیم برای ساخت سنتور استفاده می شود و فروان بود عمدتا چوب راش بود اما چوب بلوط، افرا، لیلکی، سرخه دار، گلابی، گردو، آزاد پوست ماهی هم مورد استفاده قرار می گرفت.

اما امروزه بیشتر از چوب گردو استفاده می شود چون مقاومت لازم را دارد و مناسب تر است.

طی آزمایشی که انجام دادم فشاری که از ناحیه سیم ها و از طرفین به سنتور سل کوک وارد می شود حدود 1 تن است و چوب نرم و معمولی نمی تواند این مقدار فشار را دوام آورد.

در ایران بیش از 2500 نوع چوب گردو داریم که من در سازهایم بیشتر از چوب گردوهای مناطق کوهستانی با خاک سیاه ، استفاده می کنم. چرا که چوب گردو سفید در شمال ایران مورد حمله پروانه های چوب خوار یا همان پت ها قرار می گیرد اما چوب گردو سیاه بخاطر صمغ تلخی که دارد کمتر در معرض این خطر است و دوام بیشتری دارد.

نوع بافت چوب در صدای ساز تاثیر زیادی دارد.

هر چه بافت های چوب پیچیده تر باشند تلطیف صدای بهتری خواهیم داشت و در چوب هایی که بافت منظم دارند متاسفانه پدیده تشدید بوجود می آید و صدای ساز از حالت مطلوب خارج می شود.

چوب گردو های کوهستانی تویسرکان و خمسار و سنندج از بهترین چوب های موجود است. البته چوب افرای مخملی یا افرای مازندران هم برای ساخت سنتور مناسب است ولی مقاومتی چون گردو ندارد اما در عوض صدا را لطیف و مطلوب می کند.

ترکیب این دو یعنی گردو و افرا در ساخت ساز موجب تامین استحکام کافی و ایجاد صدای لطیف خواهد شد.

نوع چوب در ماهیت صدای ساز چه تاثیری دارد و ماهیت صدا در سنتور سازی چه جایگاهی دارد؟

از آن جا که ساز سازی در ایران آکادمیک نبوده است کمتر کسی پیدا می شود که ساز بسازد و با ماهیت صدا در آن هم آشنا باشد.

سازنده موفق کسی است که اهمیت صدای ساز را تشخیص بدهد و از تکنیک های خاصی بهره بگیرد.

اکثر سازنده ها درودگر بودند و البته نوازنده هایی هم پیدا می شدند که ساز هم بسازند.

من در حرفه ای که با آن سر وکار دارم تا به حال با در حدود 200 نوع ساز سر و کار داشته ام و به موضوع شناخت صدا در آن ها بسیار اهمیت داده ام.

شناخت ماهیت صدا از شناخت چوب جدا نیست.

شاید در درجه اول چوب مناسب، تاثیر به سزایی بر صدای ساز می گذارد و شناخت آن اهمیت زیادی دارد.

چوبی که در قدیم برای ساخت سنتور استفاده می شود و فروان بود عمدتا چوب راش بود اما چوب بلوط، افرا، لیلکی، سرخه دار، گلابی، گردو، آزاد پوست ماهی هم مورد استفاده قرار می گرفت.

اما امروزه بیشتر از چوب گردو استفاده می شود چون مقاومت لازم را دارد و مناسب تر است. طی آزمایشی که انجام دادم فشاری که از ناحیه سیم ها و از طرفین به سنتور سل کوک وارد می شود حدود 1 تن است و چوب نرم و معمولی نمی تواند این مقدار فشار را دوام آورد.

در ایران بیش از 2500 نوع چوب گردو داریم که من در سازهایم بیشتر از چوب گردوهای مناطق کوهستانی با خاک سیاه ، استفاده می کنم.

چرا که چوب گردو سفید در شمال ایران مورد حمله پروانه های چوب خوار یا همان پت ها قرار می گیرد اما چوب گردو سیاه بخاطر صمغ تلخی که دارد کمتر در معرض این خطر است و دوام بیشتری دارد.

چرا خرک های سنتور از 12 به 9 رسید

هر چه بافت های چوب پیچیده تر باشند تلطیف صدای بهتری خواهیم داشت و در چوب هایی که بافت منظم دارند متاسفانه پدیده تشدید بوجود می آید و صدای ساز از حالت مطلوب خارج می شود.

چوب گردو های کوهستانی تویسرکان و خمسار و سنندج از بهترین چوب های موجود است.

البته چوب افرای مخملی یا افرای مازندران هم برای ساخت سنتور مناسب است ولی مقاومتی چون گردو ندارد اما در عوض صدا را لطیف و مطلوب می کند.

ترکیب این دو یعنی گردو و افرا در ساخت ساز موجب تامین استحکام کافی و ایجاد صدای لطیف خواهد شد.

عکس روبروی جناب آقای داریوش سالاری می باشد.

چرا خرک های سنتور از 12 به 9 رسید

معرفی بهترین آموزشگاه های موسیقی در تهران

کلاس آموزشی و دوره های آموزش گیتار

چپ دست ها علی رقم اینکه یازده درصد مردم جهان را تشکیل میدهند اما هنوز در بسیاری از موارد با مشکل مواجه هستند.
یکی از این موارد گیتار زدن است.
هنرجویان چپ دستی که در آموزشگاه موسیقی گیتار شرکت میکنند اغلب با این مواجه هستند که گیتارها به طور کلی برای افراد راست دست ساخته شده اند.

هنگام گیتار زدن نوازنده فقط از یک دست استفاده نمی کند بلکه هر دو دست نقش متفاوتی دارند.
هنرجو با یک دست آکورد ها یا نت ها را روی فرت ها می گیرد و با دست دیگر با پیک یا انگشت به سیم ها ضربه می زند.

اساتید آموزشگاه موسیقی اغلب به افراد راست دست می گویند که باید تمرین کنند با دست چپ خود ساز را نگه دارند و بین دست های خود هماهنگی ایجاد کنند.
چپ دست ها همیشه در دنیایی از راست دست ها زندگی کرده اند و در موارد زیادی آموخته اند که چگونه با تلاش کارهایشان رابا دست راست انجام دهند .

ذهن افراد چپ دست به طور طبیعی تمایل دارد گیتار را در دست راست خود نگه دارد و با دست چپ به آن ضربه بزند.
مشکلی که در نوازندگی چپ دست ها وجود این است که با در دست گرفتن گیتار معمولی در دست چپ، سیم ها جا به جا می شوند
و سیم های باس در پایین قرار می گیرند.
بنابراین افراد مجبور هستند آکورد ها را به شکل بالا به پایین یاد بگیرند.

روش های توصیه شده در آموزشگاه موسیقی

-تلاش کنید که مثل راست دست ها با دست راست گیتار یاد بگیرید.

– با جابه جا کردن سیم ها گیتار را با دست چپشان بزنید.

– تهیه گیتارمخصوص چپ دست ها​​​​​​ که البته متاسفانه این نوع سازها بسیار کمیاب و نسبت به نوع معمولی گران تر هستند.

گیتار زدن چپ دست ها با دست مخالف برای آنها ناراحت کننده و آزاردهنده است.
اگر شما تشخیص نمی دهید که شما یک نوازنده راست دست هستید یا نه ، درلحظه یک ساز فرضی را در ذهنتان تصور کنید.
اگر شما آن را در دست راست خود تصور کردید شما یک گیتاریست چپ دست هستید.

بسیاری از افراد توصیه می کنند که افراد چپ دست، با دست راست تمرین کنند در صورتی که این اصلا منطقی و عادلانه نیست چون ذهن افراد چپ دست جور دیگری است.

پل مک کارتنی تلاش کرد که با دست راست یاد بگیرد اما نا امید شد و در نهایت به یکی از معروف ترین گیتاریست های چپ دست تبدیل شد.
گیتاریست های چپ دست معروف دیگری نیز وجود دارند مثل آلبرت کینگ، جیمی هندریکس و …

یک حقیقت جالب این است که کورت کوبین گیتار را با دست چپ میزد اما او واقعا یک چپ دست نبود.
او برای طرفدارانش با دست راست امضا می کرد اما اینکه چرا گیتار را با دست چپ میزد نامشخص است.

به دلیل اینکه بسیاری از سازهای بازار مخصوص راست دست ها هستند، بسیاری از هنرجوبان چپ دست تلاش می کنند که مثل افراد معمولی یاد بگیرند.
گیتار زدن چپ دست ها با دست مخالف ممکن است روند یادگیری آنها را کند کند و آنها حتی در صورت یادگیری کامل احساس راحتی نداشته یاشند.
علی رغم اینکه این موضوع اصلا طبیعی و قابل درک نیست، اما بیشترین تصمیم گرفته شده توسط نوازندگان چپ دست همین است!

البته فرقی نمیکند شما راست دست باشید یا چپ دست به هرحال برای شروع آموزش باید پیش شرط های لازم برای شروع آموزش نواختن گیتار را بدانید.

روشهایی برای گیتار زدن افراد چپ دست

تفاوت سیم های گیتار

مقایسه سیم گیتار نایلونی و فلزی

یکی از دسته بندی های رایج برای تقسیم بندی انواع گیتار، دسته بندی بر اساس سیم گیتار است.
با این نگاه گیتارها به دو دسته گیتارهای سیم نایلونی و گیتارهای سیم فلزی بخش بندی می‌شوند.
امیدواریم این نوشته از وبلاگ آموزشگاه موسیقی درباره گیتارهای سیم نایلون و سیم فلزی به شما در شناخت بیشتر گیتارها کمک کند.

گیتار سیم نایلون چیست ؟

ابتدا از همه درباره گیتارهای سیم نایلون صحبت می کنیم.
گیتارهای سیم نایلون گیتارهایی هستند که با توجه به ساختار و نوع استفاده، از سیم های نایلونی برای نوازندگی استفاده می کنند.
این گیتارها را ما در ایران به نام گیتارهای کلاسیک و فلامینکو می شناسیم.

گیتار سیم فلزی چیست؟

گیتار های سیم فلزی نیز همان گیتارهایی هستند که آنها را با نام گیتارهای آگوستیک و الکترونیک می شناسیم.
این گیتارها در سبک های موسیقی پاپ غربی مثل راک، بلوز، جز، کانتری و … سایر سبک های استفاده می شود.

سال هاست که در مورد انتخاب گیتارهای سیم های نایلونی و فلزی بحث و تبادل نظر وجود دارد.
گیتارهای سیم نایلون مثل گیتارهای کلاسیک از نظر نوازندگی برای شروع، راحت تر به نظر می رسند.
این گیتارهای سیم های نرمی دارند و از آنجا که هنرجو در هنگام شروع هنوز انگشتان قوی ندارد، این سیم ها راحتی بیشتری دارند.
صدای این گیتارهای گرم تر و شفاف تر است و پیشنهاد اولیه اکثر مدرسین برای خرید گیتار شروع این گیتارهاست.
از سوی دیگر سیم های فلزی به فشار بیشتری نیاز دارند بنابراین برای نواختن نت ها نیروی بیشتری از شما می گیرند.
سیم های فلزی چون به خوبی از فلز ساخته شده اند قطعا انگشتان شما را در آینده زخم خواهند کرد.
وقتی که به صداهای سیم نایلون و فلزی توجه می کنیم متوجه می شویم که بحث عمیق تر از چیزی است که تفاوت آنها صرفا در مورد مواد سازنده ای آنها باشد.
در ادامه این تفاوت ها را بررسی می کنیم.

بررسی تفاوت سیم گیتار نایلونی و فلزی در وبلاگ آموزشگاه موسیقی

اولا در نظر بگیرید که شما به چه نوع موسیقی ای علاقه دارید و به آنها گوش می دهید.
اکثر موسیقی‌های محبوب مانند راک، بلوز و کانتری، به خاطر صدای خشک و تیز آنها بر روی گیتارهای سیم فلزی نواخته می‌شوند.
این سبک ها با گیتارهای سیم فلزی مثل گیتارهای آگوستیک بسیار خوش صدا هستند و با توجه به اینکه گیتار رایج در آمریکا شمالی و اروپا برای یادگیری گیتار، گیتارهای آگوستیک است، این نوع از گیتار در این مناطق محبوبیت زیادی دارد.
از طرف دیگر گیتارهای با سیم نایلون به خاطر صدای سبک تر و ملوتر آنها، برای سبک های کلاسیک، جز و باسانوا استفاده می‌شوند.
به این دلیل که آنها در گام ها تحت کشش کمتری قرار دارند و انعطاف پذیر تر هستند، صدای آنها به شدت ملایم است.

میتوانید به پست مربوط به آموزش ویدیویی بستن سیم گیتار سری بزنید و در آن جا نیز مطالب مفیدی برای شما قرار داده ایم.

تفاوت ساختار بدنه در گیتارهای سیم فلزی و نایلون

گیتارهای نایلون به خاطر ژانرهای مختلف موسیقی متفاوت از همتایان فلزی خود هستند.
گیتارهای نایلون معمولا کوچک‌تر هستند و اغلب پیک آپ ندارند، کات اوی نیستند و نشان رو فرت ندارند.
در گیتارهای کلاسیک نشانه گذاری روی دسته گیتار گذاشته میشود به شکلی که فقط نوازنده می‌تواند آنها را ببیند و شخصی که روبرو قرار دارد قادر به مشاهده این نشانه‌ها نیست.
در صورتی‌که که در گیتارهای سیم فلزی اکثرا نشانه روی خود دسته حک می‌شوند و کاملا قابل رویت هستند.
گیتار های نایلون معمولا گردن‌های پهن تری دارند که فضای بیشتری بین سیم ها و بدنه ایجاد می کنند که این اتفاق برخلاف اغلب گیتارهای سیم فلزی، از فرت 12 شروع می شود نه فرت 14.

یکی دیگر از تفاوت‌های گیتارهای سیم نایلون و فلزی تفاوت آنها در نگه داشتن کوک گیتار است.
گیتارهای نایلون نرم‌تر هستند و با توجه به ساختار بدنه به درجه حرارت و رطوبت حساسیت بیشتری دارند.
این گیتارها زودتر از کوک خارج می‌شوند و البته دسته آنها نیز زودتر از حالت طبیعی تغییر شکل می دهد.
این موضوع در مورد تنظیم اکشن گیتار هم صدق می‌کند به این معنا که گیتارهای سیم فلزی احتیاج کمتری به تنظیمات سریع دسته و اکشن دارند.

خیلی از هنرجویان مبتدی آموزشگاه موسیقی گیتار به غلط فکر می کنند که می شود این سیم ها را به جای هم انداخت اما اینطور نیست.
این سیم ها با توجه به ساختار گیتار طراحی شده اند و هر گیتار سیم های مخصوص به خود را دارد و شما نمی‌توانید این سیم‌ها را جابه جا کنید و به عنوان مثال روی گیتارهای سیم نایلونی مثل گیتار کلاسیک، سیم های فلزی را بیاندازید.
برای انتخاب گیتار سلیقه و علاقه خود را معیار قرار دهید.

گیتار-راست-دست-و-چپ-دست-چه-تفاوتی-با-هم-دارند

تفاوت گیتار چپ دست و راست دست

بررسی فرق گیتار دست چپ و راست دست در سایت نت آوا مرجع تخصصی موسیقی

گیتار دست چپ به طور خاص برای افراد چپ دست طراحی شده است.

بنابراین در زمان فعلی گیتار برای چپ دست ها وجود دارد.

گیتار های دست چپ تا کنون در دسترس نبوده اند ولی خوشبختانه اخیرا کمپانی ها اقدام به ساخت آنها کرده اند تا گیتار زدن را برای چپ دست ها راحت تر کنند.

اگر شما یک چپ دست هستید قطعا با گیتار دست راست ناراحت هستید.

بنابراین توصیه می کنیم حتما به دنبال سفارش خرید گیتار دست چپ باشید.

گیتار زدن چپ دست ها با سازی که متناسب با ویژگی های آنها طراحی شده است بسیار راحت تر و برای آنها خوشایندتر است.

بهترین ساز برای چپ دست ها همین است.

خیلی از افراد دقیقا تفاوت بین گیتار دست چپ و راست را نمی دانند
و فکر میکنند تفاوت بین گیتار دست چپ و راست فقط در جا به جایی سیم های آنهاست.
گیتار دست چپ به طور کلی از لحاظ ظاهر و استایل دقیقا مشابه گیتار دست راست است.

بزرگترین تفاوت بین گیتار دست چپ و راست مربوط به ساختار آنها و ابزارهای تنظیم آنهاست.

متاسفانه به دلیل در دسترس نبودن و کمیاب بودن این گیتارها قیمت گیتار دست چپ نسبت به نمونه های مشابه معمولی بیشتر است.

به همین دلیل ممکن است بسیاری از افراد به جای خرید گیتار دست چپ رو به یادگیری با دست راست بیاورند.
به عنوان یک گیتاریست، باید بدانید که نوع گیتار شما بر کارایی شما تأثیر می گذارد.
این توصیه می شود که شما گیتاری را انتخاب کنید که باعث می شود هنگام نواختن آن احساس راحتی کنید.
بنابراین خرید گیتار دست چپ را در برنامه آموزش خود قرار دهید.

اگر به آمار نوازندگان چپ دست موفق نگاه کنید اکثریت آنها با ساز دست چپ کار می کرده اند.

در این ویدیو به صورت دقیق تر در مورد آشنایی با گیتار دست چپ صحبت خواهد شد و با گیتارهای معمولی آن را مقایسه خواهیم کرد.

آموزش درام
آموزش کیبورد
آموزشگاه-موسیقی-شمال-تهران-ناردونه-چگونه-گیتار-را-به-بهترین-روش-یاد-بگیریم-آموزشگاه-موسیقی
آموزش پیانو
آموزش پرکاشن
آموزش ویولن سل
آموزش ویولن
آموزش گیتار
بهترین-آموزشگاه-موسیقی-تهران

معرفی بهترین آموزشگاه های موسیقی در تهران

آموزشگاه موسیقی

ما برترین ها را برای آموزش شما برگزیده ایم تا شما به آنچه که می خواهید برسید.

علاقمندان به موسیقی در زمینه های آواز – خوانندگی کلاسیک ، پاپ و سنتی می توانند با ثبت نام در کلاس ها و دوره های آموزشی حرفه ای 

صدا سازی و سلفژ …

زیر نظر اساتید برتر کشور با جدیدترین متد روز دنیا به ایده آل و آنچه که می خواهند دست پیدا کنند.

با منتخبى از برترين اساتيد و هنرمندان موسيقى كشور 

در زمينه آواز ايرانى، پاپ و كلاسيك ، صداسازى و سلفژ و هم در زمينه تدريس تمامى سازهاى ايرانى و جهانى كه شامل پيانو( كلاسيك ، پاپ و ايرانى )،

گيتار( كلاسيك، پاپ،الكتريك، آكوستيك و فلامنكو )، ويولن، كمانچه ، تار و سه تار، عود، نى، دف ، تنبك، تمپو ( داربوكا ) ، كاخن ، سنتور ،

تنبور ، كليه سازهاى بادى شامل : ساكسيفون، كلارينت، فلوت ريكوردر و فلوت كليد دار، هارمونيكا ( سازدهنى )،دودوك، كيبورد، ارف

( موسيقى كودك )

از سنين سه سال به بالا فعاليت رسمى دارد.

مرکز تخصصی آموزش موسیقی در تهران

آموزشگاه موسیقی آوای پارسی شمال تهران

( اقدسیه )

سه راه اقدسيه ، خيابان موحد دانش، نبش بوستان ،

روبروى سفارت چين ، پلاك ٦٦ ، واحد 5

شماره تماس :

021-26149868

021-22290155

آموزشگاه موسیقی هیوا – شرق تهران

( پیروزی )

خيابان پيروزى ، سه راه سليمانيه، روبروى پمپ بنزين،

ساختمان پويا ، پلاك 756 ، طبقه چهارم

شماره تماس :

021-33346200

021-33318968

آموزشگاه موسیقی آوای هیوا غرب تهران

( صادقیه )

پاسداران شمالی، سه راه اقدسیه، خیابان موحد دانش، بین پارک اول و دوم، جنب اتو صدری ، پلاک 95 ، طبقه سوم ، واحد 8

شماره تماس :

021-26138351

آدرس سایت آموزشگاه : موسیقي آوای پارسی

Www.avay-parsi.com

آموزش درام
آموزش کیبورد
آموزشگاه-موسیقی-شمال-تهران-ناردونه-چگونه-گیتار-را-به-بهترین-روش-یاد-بگیریم-آموزشگاه-موسیقی
آموزش پیانو
آموزش پرکاشن
آموزش ویولن سل
آموزش ویولن
آموزش گیتار
آموزش ترومپت
آموزش ساکسوفون
آموزش فاگوت
آموزش ساکسوفون
آموزش هارمونیکا
آموزش سنتور
آموزش کمانچه
آموزش قیچک
آموزش سه تار
آموزش عود
آموزش تنبک