بایگانی برچسب برای: آموزش

آموزش-موسیقی-کودک-آموزشگاه-موسیقی-فراگیری-موسیقی-کودک

آموزش موسیقی کودک

بهترین روش های آموزش موسیقی کودک در جهان

روش های متنوعی در تدریس موسیقی وجود دارد که توسط اساتید مختلف استفاده می شوند.

بعضی از بهترین شیوه های آموزش موسیقی کودکان ، ایجاد کنجکاوی ذاتی کودک هستند و به کودکان آموزش داده

می شود تا به بهترین نحو یاد بگیرند، همانگونه که کودک زبان مادری خود را یاد می گیرد.

این روش ها برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند، و موفقیت این روش ها تا حد زیادی ثابت شده است.

یکی از مواردی که در همه این روش ها مشترک است این است که آنها به کودکان آموزش می دهند تا فقط شنونده

نباشند بلکه کودکان را تشویق می کنند تا مشارکت فعال در موسیقی داشته باشند و خلاقیت خود را در موسیقی و نوازندگی بروز دهند.

این روش ها توسط معلمان موسیقی در سراسر مدارس جهان استفاده می شود.

در اینجا چهار مورد از متد های رایج  آموزش موسیقی کودک  معرفی می شود.

 

متد آموزشی ارف

 

متد ارف یکی از روش های محبوب و کاربردی آموزش موسیقی کودک است که ذهن و بدن کودک را از طریق ترکیبی از

آواز، رقص، بازیگری با استفاده از آلات موسیقی ساده و مخصوص این روش درگیر موسیقی می شود.

این روش توسط کارل ارف (Carl Orff)، آهنگساز آلمانی و مدرس موسیقی، در بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ ایجاد شده

است وایده آن بر پایه باور کارل ارف به اهمیت ریتم و حرکت در موسیقی شکل گرفت.

ابزار های موسیقی که در این روش استفاده می شوند شامل ساز های سیلوفون(xylophones)

متالوفون(metallophone) بلز، سنج، طبل، دایره و غیره است.

 

این روش به کودکان کمک میکند تا موسیقی را در سطح فهم و درک خود یاد بگیرند.

این کار با تاکید بر ادغام موسیقی با سایر هنرها ازجمله داستان ، شعر ، رقص و بازیگری می باشد.

به این صورت که معلم داستان یا شعر را در کلاس می خواند و دانش آموزان با استفاده از ابزارهای موسیقی بیان شده

اند ، جلوه های صوتی را با نواختن اضافه می کنند.

سپس معلم با استفاده از ساز با بچه ها همراهی می کند.

روش ارف موسیقی را در چهار مرحله تقلید ، اکتشاف ، بداهه پردازی و آهنگ سازی آموزش می دهد.

متد آموزشی کودالی ( kodaly )

این روش توسط زولتان کودالی ( Zoltan Kodaly ) آهنگساز و مدرس موسیقی مجارستانی ابداع شده است.

فلسفه روش Kodaly این است که یادگیری موسیقی زمانی که از سنین پایین تر آغاز شود ، موثرتر است

و هر فرد توانایی یادگیری موسیقی را از طریق استفاده از موسیقی محلی و آهنگ های با ارزش هنری بالا را دارد.

در روش کودالی آواز به عنوان پایه ایی برای موسیقی کودک می باشد.

یکی از خلاقیت های این روش استفاده از علائم دست و انگشتان برای یادگیری نت های موسیقی است ،

به این صورت که هر شکل خاص از دست و انگشت نماد یک نت موسیقی است که برای یادگیری نت به بچه ها در سنین

پاین بسیار ساده وقابل فهم است.

این علائم دست با سلفژ و خواندن نت با دهان ترکیب می شود که سبب یادگیری صحیح خواندن در گام موسیقی می شود.

و همچنین از یک سیستم صداهای ریتمیک برای یادگیری ریتم و سرعت استفاده می شود.

از طریق این درس های ترکیبی کودکان به طور طبیعی به خواندن و تشخیص نت با شنیدن صدا مسلط خواهند شد.

روش آموزش کودک سوزوکی

روش سوزوکی توسط دکتر دانیل شینیچی سوزوکی ، یک ویولنیست مشهور ژاپنی ابداع شده است.

او برای دادگاه امپریال ژاپن ساز میزد و یک گروه چهار نفره را با خواهر و برادرانش تشکیل داد.

دکتر سوزوکی روش خود را برای آموزش ویولن به کودکان در یک مدرسه موسیقی در ژاپن و در سال ۱۹۶۴ اغاز کرد و این روش را به آمریکا معرفی نمود.

سوزوکی روش آموزشی خود را بر اساس توانایی ذاتی کودک برای یادگیری زبان مادری پایه ریزی کرده است.

او اصول اساسی درک زبان مادری را در یادگیری موسیقی به کار برد و روش خود را رویکرد زبان مادری نامید.

از طریق گوش دادن ، تکرار ، حفظ کردن ، ساختن واژگان و…

که بدین صورت موسیقی بخشی از وجودکودک می شود.

در مدرسه موسیقی ، کودکان شروع به یاد گرفتن درس های ویولن در سن ۲ یا ۳ سالگی می کنند.

دانش آموزان سوزوکی ابتدا آهنگ های بزرگ کلاسیک و قطعات موسیقی را به صورت منظم گوش میدهند که در نهایت آن ها را یاد خواهند گرفت.

در حالی که دانش آموزان در مدرسه هستند موسیقی به صورت مداوم پخش می شود تا آنها را در موسیقی غوطه ور سازند.

این کار باعث می شود کودکان به مرور زمان گوش موسیقیایی خود را قوی کنند و همچنین تغییر گام ، زمان بندی و سرعت را درموسیقی تشخیص دهند.

دانش آموزان با مشاهدۀ یاد می گیرند و به صورت گروهی آموزش می بینند و تعامل اجتماعی و همکاری در میان دانش آموزان تقویت می شود.

روش سوزوکی بر اهمیت نفوذ و دخالت والدین در آموزش موسیقی کودکان تاکید دارد.

والدین تشویق می شوند تا با معلمان همکاری کنند تا به یک هدف مشترک برسند.

والدین می توانند در کلاس شرکت کنند و به عنوان معلم در خانه عمل کنند.

متد آموزشی دالکروز

روش دالکروز ، که به عنوان روش حرکات موزون نیز شناخته می شود ، روشی دیگری است که اساتید برای تدریس مفاهیم موسیقی استفاده می کنند.

امیل جاش دال کروز ، آهنگساز و مدرس موسیقی سوئیسی ، این روش را برای آموزش ریتم ، ساختار و بیان موسیقی از طریق ترکیب موسیقی و حرکات جنبشی بدن توسعه داد.

این روش با تمرین های شنیداری و سلفژ آغاز می شود تا گوش موسیقایی کودک را تقویت کند.

تفاوت آموزش سلفژ در روش دالکروز این است که همیشه با حرکات موزون بدن ترکیب می شود.

 

هنرجویان ابتدا موسیقی را گوش می دهند سپس قطعه ای را که می شنوند با حرکات موزون بدنی که به صورت بداهه

اجرا می شود بیان می کنند مثلا نت و ریتم را با قدم زدن و کف زدن نشان می دهند.

بداهه انجام دادن حرکات یکی دیگر از ویژگی های این روش است که به دانش آموزان کمک می کند واکنش ها و پاسخ

های فیزیکی خود به موسیقی را بروز دهند.

فلسفه این روش آن است که بهترین حالت یادگیری موسیقی زمانی است که از طریق حواس چندگانه انجام شود.

دال کروز معتقد بود که موسیقی باید از طریق حسگرهای لمسی، زیبایی شناختی ذهنی و بصری آموزش داده شود.

در ایالات متحده، کالج های معتبری از جمله دانشگاه کارنگی ملون ، کلمبیا کالج ، دانشگاه مریلند و کالج پارک مدرک و

مجوزهای تدریس به روش دالکرز را ارائه می دهند.

مقایسه با روش های سنتی آموزش موسیقی کودک

در روش های سنتی آموزشها اغلب به صورت انفرادی می باشد و قابلیت استفاده از فعالیت های گروهی و افزایش و تعامل کودکان با یکدیگر کم است.

در روش های قدیمی به دلیل رسمی بودن کلاس های موسیقی و سخت بودن شروع آموزش کودکان ، امکان انگیزه و اشتیاق در کلاس و لذت از بردن از تمرین موسیقی کمتر است.

این متد ها بر مبنای یک مسیر وفرایند آموزشی بری کودکان پیش می رود که کودکان را در طول مسیر یادگیری موسیقی همراهی می کند .

بر خلاف روش های سنتی ، در این روش ها نقش والدین و تاثیر گذاری آنها بر یادگیری کودک بیشتر می باشد که باعث

علاقه مندی و انگیزه بیشتر کودکان در خارج از کلاس و محیط منزل برای تمرین موسیقی می شود.


آموزش موسیقی – آموزشگاه موسیقی شمال تهران

آموزشگاه موسیقی شمال تهران منطقه 1 یک

 آموزشگاه موسیقی – بهترین آموزشگاه موسیقی  – آموزشگاه موسیقی سه راه اقدسیه و اندرزگو منطقه یک 1  – آموزشگاه موسیقی در شمال تهران – آموزشگاه موسیقی

ناردونه  خیابان سه راه اقدسیه  – آموزش موسیقی کودک – آموزش موسیقی برای کودکان – کلاس موسیقی – آموزش گیتارآموزش پیانوآموزش ویولن – آموزش سه تار –

 آموزش سنتورآموزش آوازآموزش آواز سنتیآموزش آواز ایرانیآموزش سلفژآموزش صدا سازیآموزش وزن خوانی – آموزش کاخن – آموزش تنبکآموزش عودآموزش دف

آموزش تارآموزش نی – آموزش درام – آموزش سه تار  – آموزش ساز قانون –  آموزش پرکاشن – آموزشگاه موسیقی اندرزگو – استاد آواز علی زند وکیلیآموزش ربابآموزش ترومپت

آموزش فلوت  – آموزش نی هفت  – ثبت نام کلاس موسیقی – آموزش قانونآموزش تنبور – تمرین موسیقی –  آموزش قیچکآموزش ساکسیفون – آموزش گیتار الکتریک – 

آموزش درامز –  آموزش کمانچهآموزش چنگ –   – آموزش نی – آموزش عود – تاثیر موسیقی بر حافظه و آلزایمرچگونه استرس از صحنه و اضطراب اجرا را از خود دور کنیم

 تئوری موسیقی  – آموزش موسیقی کودکآرپژ در موسیقی چیست ؟اورتور در موسیقی به چه معنای است ؟آموزش موسیقی کودکتکنیکهای علمی و عملی تمرین موسیقی

موسیقی راک چیست؟آشنایی با مبحث صدا سازی

معنی و مفهوم آکورد چیستنخستین زن خواننده و مادر آواز ایران

نکاتی در تدریس و نوازندگی پیانو

بر کسی پوشیده نیست که نوازندگی پیانو نیز مانند تمامی مهارتهای فیزیکی هنری و حتی غیر هنری چنانچه علاوه بر تمرین و ممارست با مطالعه تجارب دیگران، روشها و مفاهیم بنیادی توام باشد،
در نهایت نتیجه بهتری را عاید هنرجو خواهد کرد.
به همین علت نوازندگان باید ایده های کهنه ای مانند تمرین های مدام و مکانیکی صرف را کنار گذاشته و به نوازندگی بصورت علمی تر و هنری تر نگاه کنند و آنرا صرفا یک مهارت فیزیکی نپندارند.

مجموعه راهنمایی های زیر از جمله مواردی است که رعایت و مد نظر قرار دادن آنها می تواند شما را در گرفتن نتیجه بهتر از زمانی که صرف تمرین می کنید، یاری دهد.
توجه داشته باشید که بسیاری از موارد مطرح شده می تواند برای نوازندگان سایر سازها نیز مفید باشد.

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو

۱ – زمانی که پس از یک وقفه طولانی مجدداً تصمیم دارید به دنیای نوازندگی پیانو بازگردید،
اجرای آهسته قطعات واقعی موسیقی برای شروع، بهتر از تمرین کردن و اجرای اتودهای تکنیکی است.
زیرا نواختن یک قطعه موسیقی به سبب فرازو نشیب های طبیعی که دارد
ماهیچه ها را وادار می کند تا بصورت روان و طبیعی در طول اجرای قطعه فعال شوند
برخلاف اجرای تمرین های تکنیکی که بصورت موضعی روی قسمتهای خاصی از بازو، مچ دست یا انگشتان کار می کنند.

۲ – عدم تمرکز و نداشتن اطمینان از اجرای قطعات را جدی بگیرید.
تنها با برطرف کردن آنهاست که قادرید خلاقیت و ابتکار خود در نوازندگی را پرورش داده آنرا به نمایش در آورید.
یک نوازنده تا زمانی که به توانایی اش اطمینان کامل نداشته باشد، انعطاف پذیری لازم را هنگام اجرا ندارد
و علاوه بر استرس هنگام اجرا به مرور زمان دچار ملال زدگی می گردد.

۳ – مانند یک خواننده که روزانه طنین صدا و قدرت ماهیچه هایش را تمرین داده و آزمایش می کند،
هر روز صدای متمایز و مختص همان روز را در ساز خود خلق و احساس کنید،
بدین ترتیب هماهنگی لازم بین اندیشه و احساس در اجرای یک آهنگ میسر می شود.

۴ – به خاطر داشته باشید که دستیابی به یک تکنیک قابل اطمینان در پاسخ “نیاز به شنیدن صدایی بی عیب و نقص” امکان می یابد،
درست مانند اینکه برای راه رفتن درست مجبورید از نقطه A به نقطه B قدم بردارید.

به عنوان یک مثال مشخص زمانی که سعی در تمرین استفاده مجدد از پدال به هنگام تغییر هارمونی را می کنید،
لازم است ابتدا نت ها، سپس هارمونی را تجربه کنید.
در مرحله بعد نیاز به غنی تر کردن صدا و بالا بردن damper ها و در نتیجه افزودن طنین و غنی کردن هارمونی را دارید.
پس از آن لازم است هر دو نت را با هم در یک پدال گوش دهید،
نهایتا مایل به شنیدن نت اول، توقف آن و نت دوم در ادامه هستید.
این کار و تولید چنین صدایی مطلقاً با شمارش و بالا پایین کردن پدال میسر نیست،
زیرا بر طبق یک نیاز و برای رسیدن به یک هدف خاص برنامه ریزی نشده است.

آموزش پیانو

۵ – سعی کنید در ابتدا قدرت تخیل، اندیشه و تصور خود را تقویت کنید،
پس از آن به توانایی فیزیکی ماهیچه ها و انگشتان خود توجه کنید.
با این روش قادر خواهید بود ایده و اندیشه را با مهارت فیزیکی همراه کنید و آوای مورد نظر را خلق نمائید.
این همراهی تنها با تلاش مستمر و تخیل مداوم آهنگ مورد نظر، سعی در خلق و پیاده سازی آن چه در ذهنتان است
و همچنین در نظر گرفتن احساس مربوطه، امکان پذیر است.

همانطور که بسیاری از بزرگان و نوابغ موسیقی “احساس کردن موسیقی”
و “گوش دادن با تک تک عضلات بدن” را به عنوان یک اصل مهم در نظر دارند.

معمولا هنرآموزان این موضوع را درک نمی کنند که طی کردن این مراحل، روش دستیابی به یک تکنیک فوق العاده است
و به اشتباه این تصور را دنبال می کنند که تمرینهای سریع بدون وقفه و فکر به حرکات سریع و نمایشی انگشتان نتیجه بهتری دارد
تا تمرینهای آرام و پیوسته همراه با تفکر و تعمق.

در حقیقت باید سعی کنید تا یک بار در مقام نوازنده موفق به برقراری ارتباط لازم بین تفکر و انگشتانتان شوید
و از آن پس تنها به موسیقی فکر کنید.
در آنصورت خواهید دید که به چه سادگی در موقع لزوم از پس هر سرعت اجرایی که لازم باشد بر خواهید آمد.

۶ – رسیدن به نقطه کمال در نوازندگی یا موسیقی، یک هدف واحد است که کلیه نوازندگان از ابتدا باید به آن توجه کنند.
هنرآموز باید به طور مداوم در شرایطی قرار گیرد که مجبور به تصمیم گیری باشد
و از این طریق اعتماد به نفس لازم را در خود پرورش داده به توانایی خود در حل مشکلات ایمان پیدا کند.

به طور کلی بهتر است اساتید تا حد ممکن دست شاگردان را در انتخاب باز بگذارند
و آنها را به تعمق هر چه بیشتر و مسئولیت پذیری در مقابل غایت مطلوب آهنگساز تشویق نمایند.

این طرز تفکر که “من به عنوان نوازنده مهم هستم و افکار آهنگساز برایم چندان اهمیتی ندارد”
از خطرناک ترین خصیصه های یک نوازنده است.
در عین حال نکته مهمی که لازم است اساتید در کنار موارد فوق مد نظر داشته باشند این است که همواره برای تصمیم گیری شخصی هنرآموزان نیز ارزش قائل شوند.

۷ – موسیقی مفهومی فراتر از نت های ساده و خالص دارد.
نوازندگان باید این غنا را در نگرش موسیقیایی خود بپذیرد.
این کار با مطالعه دانش موسیقی، تاریخ و گوش دادن به قطعات موسیقی امکان پذیر است.

۸ – با چهار انگشت تمرین کنید و ببینید آیا انگشت آزاد شما در هنگام نواختن آرام و راحت باقی می ماند یا خیر ؟

۹ – به عضلات دست امکان نفس کشیدن بدهید،
برای سالم ماندن ماهیچه ها و عضلات در هنگام نواختن، سیکل های فشار و استراحت برای انگشتان در نظر بگیرید.

۱۰ – رابطه بین صدا و حرکت انگشتان را مد نظر داشته باشید.
این کار یک مسیر ارتباطی بین نگرش ذهنی و حرکت فیزیکی خلق می کند.

۱۱ – منحنی های موزون را در ساخت یک قطعه پیدا کرده و مورد استفاده قرار دهید،
درست مانند ساختن پلی که هر جزء آن شکل متفاوتی دارد.
بنابراین تمام اجزاء به یکدیگر وابسته می شوند و هر یک نقشی حیاتی در نگهداری پل برعهده دارند.
برخلاف دیواری که کلیه آجرهای آن یک اندازه و یک شکل هستند!

۱۲ – نوازندگی آرام را تمرین کنید و به حالت شناور انگشتان خود را بر روی کلیدها حرکت دهید.

۱۳ – بهره گیری از پدال را با تمرین های زیاد فرا بگیرید از قطع کردن ناگهانی یک آکورد گرفته تا از بین بردن شدت صوت بصورت تدریجی.

۱۴ – توانایی دست چپ خود را تقویت نمایید و به همراهی آن معنا بخشید،
در عین حال توجه داشته باشید که هر کدام از دستهای شما مسئولیت خاصی در اجرا دارند
در اغلب موارد نباید سعی کنید مهارت هر دو را به یک اندازه برسانید.

۱۵ – مهارت دست چپ خود را بیشتر به سمت همراهی ببرید تا اجرای ملودی.

۱۶ – به حرکات موزون – رقص – انگشتان خود دقت کنید.
زمانی این حرکات درست هستند که نوانس ها، جمله بندی و آرتیکولیشن (articulation) درست اجرا شود.

۱۷ – نوازندگی را با هدف اجرای زیبای جملات و قطعات تمرین کنید نه سرعت و تکنیک.
این روش خودبخود مشکلات تکنیکی را برطرف کرده و احتمال آسیب دیدگی ماهیچه های شما را کاهش می دهد.

۱۸ – آموزش و تمرین شنیداری باید جزء اصلی هر جلسه تدریس یا تمرین باشد.

۱۹ – هنگام اجرای قطعه بدون در نظر گرفتن وجود ساز، قطعه موسیقی راهدایت کنید به آن فکر کنید و هرگز خواندن با آنرا فراموش نکنید.

۲۰ – حتی هنگامی که یک قطعه کلاسیک را اجرا می کنید به هارمونی آن توجه کنید
و آنرا بدون توجه به قطعه با رنگهایی که خودتان به آن اضافه می کنید تمرین کنید.
به این ترتیب با فضای قطعه بدون درگیری با ملودی های – احیاناً پیچیده آن – آشنا می شوید.

۲۱ – مانند عملکرد ریشه گیاهان که راه خود را برای رسیدن به آب می یابند،
انگشتان دست نوازنده نیز باید به دنبال نت ها حرکت نمایند.
باید از نحوه دنبال کردن نتهای موسیقی توسط انگشتان لذت ببرید.

۲۲ – سعی کنید ملودیها و قطعات را در ذهن خود در کلید های دیگر انتقال داده و به لحظه اجرا کنید.
اینکار مهارت دشیفر شما را افزایش می دهد.

۲۳ – تحلیل های Schenker-style را به منظور قدردانی از استعداد خارق العاده و خلاقیت های آهنگساز به کار گیرید.

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو

مواردی در تدریس و نوازندگی پیانو